wyjade.pl

Muzeum Narodowe w Kielcach jest placówką z ponad 100-letnią tradycją. W swoich zbiorach posiada cenne eksponaty z dziedziny malarstwa, rzemiosła artystycznego, sztuki ludowej, archeologii i przyrody. Główną siedzibą muzeum jest doskonale zachowany pałac z XVII w., należący niegdyś do biskupów krakowskich. Na ekspozycji stałej można podziwiać wnętrza XVII i XVIII-wieczne, Sanktuarium Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz, w skrzydle północnym, Galerię malarstwa polskiego i europejskiej sztuki zdobniczej. Muzeum organizuje również liczne wystawy czasowe, urządzane są koncerty, wykłady, warsztaty dla dzieci i młodzieży, a także imprezy rodzinne. Długa tradycja zobowiązuje i muzeum ciągle dokłada starań, aby stawać się coraz bardziej atrakcyjne i otwarte na widzów. We wrześniu 2009 r. zostało uhonorowane Certyfikatem ISO 9001:2008, w 2010 r. Pałac został przystosowany do osób niepełnosprawnych. W skład Muzeum wchodzą oddziały:... wyświetl cały opis

Muzeum Narodowe w Kielcach jest placówką z ponad 100-letnią tradycją. W swoich zbiorach posiada cenne eksponaty z dziedziny malarstwa, rzemiosła artystycznego, sztuki ludowej, archeologii i przyrody. Główną siedzibą muzeum jest doskonale zachowany pałac z XVII w., należący niegdyś do biskupów krakowskich. Na ekspozycji stałej można podziwiać wnętrza XVII i XVIII-wieczne, Sanktuarium Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz, w skrzydle północnym, Galerię malarstwa polskiego i europejskiej sztuki zdobniczej. Muzeum organizuje również liczne wystawy czasowe, urządzane są koncerty, wykłady, warsztaty dla dzieci i młodzieży, a także imprezy rodzinne. Długa tradycja zobowiązuje i muzeum ciągle dokłada starań, aby stawać się coraz bardziej atrakcyjne i otwarte na widzów. We wrześniu 2009 r. zostało uhonorowane Certyfikatem ISO 9001:2008, w 2010 r. Pałac został przystosowany do osób niepełnosprawnych. W skład Muzeum wchodzą oddziały: Pałac Biskupów Krakowskich, Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego, Pałacyk Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku, Muzeum Dialogu Kultur oraz wystawa Zwierzęta i Kontynenty. Dopełnieniem założenia rezydencjalnego był ogród, rozpościerający się na tyłach pałacu, nazywany w inwentarzach ogrodem włoskim. Od początku miał on charakter ozdobno-użytkowy. Centrum stanowił taras z kwaterami ziół i kwiatów, który otaczały drzewa owocowe. Można było do niego zejść schodami z logii bądź z Apartamentu biskupiego na piętrze, specjalną klatką schodową w wieży południowo-zachodniej. W XVIII w. utrzymując jednocześnie symetryczny układ geometrycznych kwater ogród wzbogaciły grabowe i lipowe aleje z altanami. Z biegiem czasu pojawiły się tu również ogrzewane oranżerie, w których uprawiano pomarańczowe, cytrynowe i figowe drzewka, lodownia oraz inspekty do hodowli i rozsad roślin. Od momentu, gdy w 1789 r. pałac został przejęty przez władze cywilne, ogród zaczął tracić swój pierwotny układ i szatę roślinną. Powrót do stanu opisanego w XVII i XVIII -wiecznych inwentarzach, nastąpił dopiero w latach 2002-2003. Obecnie, po przeprowadzonej rekonstrukcji, wokół środkowej, geometrycznej części ogrodu nasadzono jabłonie, a całość otaczają grabowe i lipowe alejki.

Komentarze